Intraveneuze ijzersuppletie is soms moeilijk te regelen. De artsen stemmen niet snel in en hebben niet altijd oog voor de therapie(on)trouw van de cliënten. Vervolgens starten vrouwen met een Hb <6 aan hun partus. Het zou mooi zijn als een ijzerinjectie in de eerste lijn een optie is, omdat dat laagdrempeliger is voor de clienten. Wat is de evidence omtrent een intramusculaire ijzerinjectie in de zwangerschap?
Om deze vraag te beantwoorden is een literatuuronderzoek uitgevoerd aangevuld met het opzoeken en bestuderen van (inter)nationale richtlijnen, protocollen en proefschriften.
Conclusie
Intramusculaire toediening wordt praktisch niet meer gebruikt. Het blijkt pijnlijk en geeft vaak definitieve huidverkleuringen. Indien een intramusculaire toediening toch noodzakelijk zou zijn, dan is het aan te raden dit toe te dienen volgens de Z-methode en in het nabij zijn van een spoedeisende afdeling gezien de kleine kans op systemische (anafylactische) reactie. Het gebruik tijdens de zwangerschap is minimaal onderzocht en lijkt onvoldoende effectief ten opzichte van orale of intraveneuze toediening.
Benieuwd naar de volledige wetenschappelijke reactie? Lees het hele rapport op de pagina Wetenschappelijke adviezen.