In de nieuwste editie van de podcasts van Kennispoort praat journalist Wiebe de Jong met onderzoeker Tamar van Haaren en verloskundige Hilde Plomp over hoe we in de geboortezorg omgaan met indicaties voor inleiden, anders dan serotiniteit.
Zowel in de eerste- als in de tweede lijn worstelen we soms met de vraag ‘inleiden of niet?’. Er zijn harde medische indicaties, maar er is ook een grijs gebied. En er komen steeds meer indicaties bij, soms met een zwakke wetenschappelijke onderbouwing. Hoe vaak een bevalling wordt ingeleid, verschilt flink per regio, zo blijkt uit de VALID-studie. Hoe kan dit en welke gevolgen heeft het?
In regio’s met veel electieve inleidingen is bijvoorbeeld de ligduur langer, wat problemen 
in de capaciteit kan veroorzaken. Dit was onder andere reden voor de KNOV om de autorisatie voor de richtlijnmodule electief inleiden bij 39 weken in te trekken (zie nieuwsbericht).
De VALID-studie bevestigt ook dat als verloskundigen over de nodige self-efficacy* beschikken om deel te nemen aan wetenschappelijke discussies, dit bijdraagt aan een stevigere positie van de eerstelijnszorg. Dit kan leiden tot meer evidence-based beslissingen en daarmee mogelijk minder medische interventies.
*het geloof in je eigen vermogen om specifieke taken of uitdagingen succesvol uit te voeren.